قبل از اینکه کاراته وارد اوکیناوا شود هنرهای رزمی در چین به روشهای مختلف تمرین داده میشد . در بعضی نقاط با روشی آهسته و در عین حال محکم و قوی و در نقاطی دیگر با تکیه بر سرعت عمل و یا در بعضی نواحی فقط با پا کار می کردنند و ریشه همه آنها به معبد شائولین بر میگردد که بنیانگذار آن همان ( داروماته یشی ) بود.
در واقع میتوان گفت که آغاز کاراته بوسیله شخصی به نام { کوشانکو } یا
{ کو شو کون } که تلفظ صحیح چینی آن { کونگ سیان چون } است از اوکیناوا بوده است.
{ کونگ سیان } چونکه متخصص کمپوی چینی بود به عنوان نماینده امپراطوری چین وارد شهر { شوری } در اوکیناوا شد و در آنجا کاراته را که در آن زمان به { هرسه } یا هنر جنگیدن می نامیدنند اولین بار به شخصی به نام { ساکو گاوا } آموزش داد
{ ساکو گاوا } نیز اندوخته های خود را به استاد { ماتسو مورا } انتقال داد .
{ کونگ سیان } اصولی را در کاراته بنا گذاشت که بر اساس آن تکنیکهای را با
{ کاتا } آموزش میداد / برای مثال وقتی به شاگردی میگفت با نوک انگشت ضربه بزند { کاتای - گوجوشیهو } را کار میکرد.
آقای { کونگ سیان } چون کاتای چینی را بنا نهاد که بعدها { فوناگوشی } در سبک { شوتوئکان } اسم این کاتا را به نام { کونگو } برگرداند / به عبارتی کاتای
{ کونگو دای } که در سبکهای مختلف کار میشود یا { کوشانکو } همان چیزی است که نماینده امپراطور چین در آن زمان به { ماتسو مورا } یا { سا کو گاوا } آموزش میداد.
استاد { ماتسو مورا } شاگردان زیادی داشت که معروفترین آنها { آنکوایتسو سو } بود / ایشان معلم آموزش و پرورش و یکی از اساتید معروف شهر { شوری } محصوب میشد و نقش عمده ای در توسعه و گسترش کاراته در آن زمان داشت.
او از همان کاتای { کانگو } که از { ماتسو مورا } یاد گرفته بود 5 کاتا اقتباس کرد و معتقد بود فراگیری این 5 کاتا برای شخصی که تازه کاراته را آغاز کرده راحتر و بهتر است .
{ آنکوا تیسو سو } نیز شاگردان زیادی داشت از جمله { فونا گوشی گی چی } که بعدها { شوتوکان } را ابداع کرد.
{ مابونی کن وا } شیتوریو را ابداع کرد و شاگردان زیادی چون
{ چو کو کیان چویشن } { چی بانا } و { ناشی رو } که بعدها از خود سبکهایی را به جای گذاشتند .
استاد { فناگوشی } در واقع شوتوکان نامیده شد .
در همسایگی شهر { شوری } شهری بود به نام { ناها } و استاد
{ کانویو هیگا ئونا } یکی از اساتید بزرگی که نقش عمده ای در شکل گیری روش
{ ناها } داشت در آنجا زندگی میکرد .
روشهای { جنوبی کمپوی چینی } وارد شهر { ناها } شد و روشهای
{ شمالی کمپوی چینی } وارد شهر { شوری } شد و این اولین فوق میان
{ شوری } و { ناها } باعث تفاوتهایی در کاراته امروزی شده است .
لذا از آنجا که در جنوب چین { تای چی چوان } بیشتر توسعه پیدا کرده و تمرین میشد در کاتاهای روشهای { ناها } تنفس عمیق و حرکات آرام زیاد دیده میشود.
کاتاهایی مثل { سان چین سیفایا } یا { سیهاسی ان چین } و
{ سیپا و سی سان } و { سای لو پارین په } در { ناها } بنا نهاده شد.
در کاتاهای { پا سای وای } و { جین تو جیون } { جیته } و { گوجو شیهو } از کاتاهایی هستند که { اتیو سو } و { ماتسو مورا } در شهر { شوری } ابداع نمودند.
در { ناها } بیشتر از { سان چین } به همراه حرکات آرام و کارهای تنفسی استفاده میشد و دفاع ها بیشتر حالت درونی داشت و در شهر { شوری } بیشتر از { زنکو تسوداچی } { نکو آشی داچی } و حرکات سریع استفاده میشد .
و مثل روش { ناها } از حرکات تنفسی عمیق استفاده نمیشد.
به همین دلیل اسم این روش را { شوریته } و آن یکی را { ناهاته } نامیدنند.
سبک { شیتوریو } که توسط { مابونی } ابداع شد تلفیقی است از این دو روش :
{ استاد مابونی } مدتی در شهر { شوری } زیر نظر استاد { آنکوا تیو سو } به فراگیری کاراته پرداخت و سپس به شهر { ناها } رفته و روش { ناهاته } را از استاد { کانیرو هیگا ئونا } فرا گرفت و در هر دو روش به درجه استادی رسید و بعد از مرگ این استاد کلمه { شی } را از { کانجی } چینی اسم استاد { هیگائونا } گرفته و سبک { شیتوریو } را که در واقع ترکیبی از روش { ایتوسو - هیگائونا } و یا به عبارتی ترکیبی از روش { شوریته و ناهاته } است را بنا نهاد90 درصد کاتاهای { توماریته } شبیه { شوریته } و 10 درصد علائم و حالتهای
{ ناهاته } در آن وجود دارد .
در { توماریته } کاتاهای معروفی چون کاتاهای { انسو } وجود دارد که اکثر قهرمانان از آن استفاده میکنند.
یکی از شاگردان معروف { هیگانا ئونا } در شهر { ناها } { میاگی } نام داشت.
{ میاگی } علاوه بر اینکه پیش { هیگا ئونا } روش { ناها } را کار میکرد خودش هم سفرهای زیادی به جنوب و شهرهای چین و تایوان داشت و وقتیکه استادش از دنیا رفت روشی به نام { گوجوریو } را ابداع کرد .
{ گوجوریو } یعنی روش سفتی و نرمی و بالاخره در سالهای 1920 الی 1930
{ بو تو کو کای } کاراته را به رسمیت شناخت و با اینکه تعداد سبک در آن زمان زیاد بود و روشهای مختلف در آن زمان تمرین داده میشد.
سبکهای { شوتوکان - شیتوریو - واداریو - گوجوریو } از سبکهای اصلی کاراته در همان زمان شناخته شدند که { شوتوکان } توسط } فوناگوشی } ابداع شد.
{ مابونی } شیتوریو را ابداع نمود .
{ میاگی } گوجوریو را ابداع نمود .
{ هیرو نوری اتسوکا } واداریو را ابداع نمود که این سبک 100 درصد ژاپنی است زیرا بنیانگذار سبک واداریو اصلا هیچ دوره ای در اوکیناوا ندیده بود و مستقیما سبک شوتوکان را زیر نظر { فونا گوشی } فرا گرفته بود .
و در عین حال چون در { جوجوتسو } تخصص داشت افکار و فلسفه های
{ جوجوتسو } را با شوتوکان تلفیق کرده و سبک { واداریو } را ابداع نمود.
از طرفی { میاگی } شاگردی به نام { گوکن یاماگوشی } تربیت کرد که ایشان پس از آنکه { میاگی } به اکیناوا برگشت سبک { گوجوریو } را در ژاپن ادامه داد.
{ ماسا تاتسو اویاما } وقتی از کره به ژاپن آمد اول به فراگیری { جودو } پرداخت.
در آن زمان کاراته هم در ژاپن در حال شکل گیری بود و ایشان زیر نظر
{ فونا گوشی } { شوتوکان } و زیر نظر { گوگن یاما گوشی } { گوجوریو } را آموخت و بعدها انجمن { کیو کو شینکای } کاراته را بنا نهاد.
کاتاهایی که در این سبک تمرین میشد مانند { پنیا نها } دقیقا از مکتب :
{ شوریته - شوتوکان } و کاتاهایی مثل { سی ها تنشو } از گوجوریو است / از طرف دیگر { تاتسو شیما بو کو } که یک کشاورز بود در اوکیناوا { گوجوریو } را زیر نظر { میاگی } و { شوریته } را زیر نظر استاد { جوتو کو کیان } و در شهر
{ شوری } فرا گرفته و از آنجائیکه بیشتر آموزشها در کاراته به { کوبودو } ادوات رزمی مثل { نانچیکو - بو - سای - تونفا و غیره ... } اختصاص داشت سبکی را به نام { انشین ریو } بنا نهاد که بیشتر در آمریکا تعلیم داده میشود و مرکز آن بیشتر در آمریکا است
سبک های رسمی کشور 