حسين داداشي متولد اول فروردين ماه يك هزار و سيصد و نوزده در روستاي ملاپيري زنجان و خانوادهاي هشت نفره ديده به جهان گشود پدرش كارمند سازمان گوشت بود.وي با كولهباري از تجربه و سالها ممارست در راه رسيدن به اين مهم هر آنچه را كه لازم بود در طبق اخلاص به علاقمندان ووشو هديه كرد.
بيشك ووشوكاري نيست كه وي را نشناسد اما ارائه بيوگرافي مختصري از وي خالي از لطف نخواهد بود.
استاد حسين داوديپناه (داداشي) بنيانگذار ووشو ايران و رئيس كميته فني فدراسيون ووشو فعاليتهاي ورزشي خود را از سال 1334 آغاز كرد و در طول فعاليتهاي ورزشي خود رشتههاي مختلفي از جمله كشتي كچ، كاراته، گوجوريو و كونگفوتوآ را كار كرده و در نهايت ووشو (كونگفو چيني) را در سطح بالايي تجربه نموده است. او در رابطه با هنرهاي رزمي از سال 1354 تدريس كونگفوتوآ را در سطح وسيعي از مراكز مختلف آغاز نمود و هزاران نفر در سراسر ايران اين افتخار را داشتهاند تا از تجربيات گسترده رزمي ايشان بهرهمند شوند. وي از سال 1356 پس از ديدن فيلمهاي بروسلي، جكيچان، جتلي و فيلمهايي رزمي متعلق به كشورهاي چين و هنگكنگ بر آن شد تا مطالعات وسيعتري را در رابطه با هنرهاي رزمي چيني انجام دهد. در همين راستا با مساعدت سفارت چين توانست با كمك جزوات، فيلمهاي آموزشي و كتب اطلاعات لازم را به دست آورد و ضمن ادامه پژوهش گسترده از طريق اساتيد خود يانگ و استاد لي به كسب تجربه عملي و عميقتر هنرهاي رزمي اقدام نمود و در ادامه فعاليتها با پيگيريهاي مستمر و همكاري جمعي از هنرجويان در كونگ فوتوآ فعاليت آموزشي همه جانبه ووشو تايچيچوان به رياست ايشان تحت نظر معاونت آموزشي و فني سازمان تربيت بدني و جهاد تربيت بدني مجوز فعاليت را از سال 1368 براي كل كشور با مسئوليت خود دريافت نمود.
گفتني است وي در سال 1992 در تركيب اولين تيم رسمي ووشوي جمهوري اسلامي ايران در مسابقات جهاني ووشو در شانگهاي چين شركت نمود و به كسب مدال طلا نايل آمد. وي مسئول اسبق كميته فني فدراسيون ووشو و مسئول سبك تايچيچوان و سبكهاي نرم دروني ووشو ميباشد. از سوابق مسئوليتي وي از بدو شروع ووشو در ايران تا سال 1382 مسئوليت انجمن و رياست كميته فني ووشو را نيز بر عهده داشته است.
اما بهتر آن بود كه شروع فعاليت ووشو را از وي جويا شويم آنچه ميخوانيد شرح حال وي و ووشو ايران است.
در سالهاي 5-1334 ورزش را با ژيمناستيك و كشتي از محله جواديه تهران و در باشگاهي نزد استاد سعديان مربي قديمي كشتي كشورمان آغاز نمودهام در ادامه به فراگيري كشتي كچ، بوكس، كاراته گوجوريو كه رفتهرفته توسط بنيانگذار كونگفو ايراني در سال 1349 به كونگ فوتوآ بدل شد ادامه دادم در سال 1354 تدريس كونگفو را رسماً شروع نمودم، اين كلاس در دانشگاه تهران و روزهاي زوج و فرد براي آقايان و بانوان برقرار و در اين كلاس حدود هفتصد هنرجو مشغول فراگيري بودند در همين دوران بود كه با دانشجوي چينياي آشنا شدم. آشنايي با او مسيري جديد در زندگي ورزشيام پايهگذاري كرد و اين همان نقطه عطفي بود كه ميشود از آن به آغاز ووشو در ايران ياد گردد.
اين دانشجو اينطور عنوان كرد كه كونگفوي كه شما كار ميكنيد تفاوت اساسي با كونگفوي كه در چين كار ميشود دارد وي در ابتدا كتابي را براي آشنايي بنده در اختيار گذشت اين كتاب كه به زبان انگليسي بود به فارسي برگردانده شد. ووشو تايچيچوان باعث شروع آشنايي بنده با ووشو شد در كتاب فوقالذكر آموزشهايي از بدو تولد تا پايان زندگي در برنامههاي تقسيمبندي شده منظمي وجود داشت و بخشهاي مختلف از ووشو آموزش داده شده بود در ادامه با علاقمندشدن به اين رشته كتابهاي مختلف چيني را مطالعه كردم و از طريق همان دوست چيني با دبير اول و دوم سفارت چين آقايان جيانگشي و خونگاي آشنا شدم و اين آشنايي باعث شد تا از طريق اين عزيزان با جزوات و فيلمهاي مختلف چيني آشنا شوم و با مساعدت دبير دوم سفارت چين در ايران جلساتي را با افراد چيني كه به ايران ميآمدند داشتم و در جلسات متعددي به بحث و تبادلنظر پرداختيم.
پس از آن با صحبتي كه در آن زمان با بنيانگذار كونگ فوتوآ ايران داشتم راه جديدي را كه در پيش گرفته بودم مطرح كردم در همين دوران بطور غيرمحسوس از ديد ورزشكاران برنامهريزيهاي مختلفي را در رابطه با ووشو انجام داده و در سال 1364 كه بنده در سمت بازرسي سازمان گوشت مشغول به خدمت بودم. مسئول ورزش سازمان گوشت نيز منصوب شدم و انتخاب اين عنوان گامي ديگر در ادامه روند پايهگذاري ووشو بود چرا كه در اين زمان پايگاهي براي ورزش در سازمان گوشت نبود، در اولين گام باشگاه ملاصدرا ايجاد كردم و شعبات مختلفي جهت راهاندازي فوتبال، تنيس، بوكس باستاني و ووشو تايچيچوان راهاندازي شد. بوكس سازمان گوشت دومين باشگاه بوكس ايران در آن زمان بود همچنين با همكاري آقاي محتشمزاده و پدر ايشان جهت پيشبرد تنيس توانستيم به دسته يك تنيس راه يابيم در ادامه واليبال سازمان به دست يك راه يافت و گودهاي باستاني مختلفي زده شد در اين ميان همكاران مختلفي در سازمان بنده را ياري كردند كه ميتوان به وزير وقت حاج موسي كلانتري اشاره كرد.
علاوه بر عرق ملي پايهگذاري ووشو هم از ديگر اهداف بنده بود در سال 1366 براي اولين بار در ايران با اخذ مجوز از استان تهران بطور قانوني و رسماً كلاس ووشو در استان تهران برقرار شد. در همين دوران بود كه آقاي ناظريان به همراه آقاي پورغلامي جهت اخذ نمايندگي به چين سفر كردند و در آنجا بود كه متوجه شدند بنده رسماً بعنوان نماينده اين كشور در ايران هستم و اين در حالي بود كه چين تنها يك نماينده رسمي در هر كشور بيشتر نداشت و اين طبق قوانين داخلياش بود پس از آن در سال 1370 نامهاي از سوي سازمان تربيتبدني به فدراسيون كاراته زده شد با اين مضمون كه نماينده انجمن ووشو تايچيچوان در ايران بنده هستم و براي ووشو بايد با ايشان هماهنگ شود پس از تشكيل فدراسيون جهاني ووشو انجمن تايچيچوان و دفاع شخصي در سال 1370 با همكاري كميته المپيك جمهوري اسلامي ايران به عضويت فدراسيون جهاني و آسيايي ووشو درآمد.
آقاي لي و جين معاون ورزش كشور چين و هيات همراه بنا به درخواست اينجانب و دعوت جناب آقاي دكتر مظفري معاونت وقت آموزش سازمان تربيت بدني در سال 1370 از ووشو ايران در مراسمي از جمعيت كثيري از ووشوكاران ديدن كردند و متوجه شدند ووشو ايران ميتواند با اين شرايط حرفهاي بسياري در جهان داشته باشد. در اين دوران همزمان راهاندازي ووشو بانوان را با كميته سه نفره بانوان در دست انجام داشتيم. مسئوليت آن را خانم شكوفه ديواني يكي از شاگردان بنده با دوندگي زياد راهاند