نام و شهرت : ماسوتاتسو اویاما 
سبک : کیوکوکشین کاراته
تاریخ تولد : 27 جولای 1323 برابر 4 مرداد 1302
محل تولد : کره
تاریخ فوت : 26 آوریل 1994 برابر 6 اردیبهشت 1373
علت فوت : سرطان ریه
مهمترین فعالیت : تاسیس و ایجاد سبک رزمی کیوکوشین کاراته
در سال ۱۹۲۳ درجنوب غربی کره متولد شد و در نه سالگی شروع به فراگیری کمپوی کره ای نمود در سالهای 1950 نشانی محو نشدنی از خود در كاراته ژاپن به جای گذاشته است. در دوره‌ای كه اویاما تمرین را شروع كرده بود حق انتخاب وجود نداشت. در توكیو تنها كلاس شناخته شده، شوتوكان فوناكوشی بود. اویاما در سال 1939 در این كلاس ثبت‌نام كرد ولی خیلی سریع، هر چه جلوتر می‌رفت بیشتر نسبت به شوتوكان مردد می‌شد.
وی كه قبلاً كنپو، از ورزشهای رزمی كره و جودو كار كرده بود نتوانست با سبك فوناكوشی رابطه برقرار كند. در سال 1940 در پی یك اتفاق، شوتوكان را كنار گذاشت: گروهی كه توسط یوشیتاكا فوناكوشی (پسر جی‌چین) رهبری می‌شد از گروه گوجو-ریو كاری كه توسط استاد سونی شو آموزش داده می‌شد، شكست خورد. برای اویاما نتیجه روشن بود: شاگردی سونی شو و سبك گوجوریو را انتخاب كرد. اویاما دریافت كه آموزشهای فیزیكی ایشان برگرفته از طبیعت است، تفكرشان تحت نفوذ استاد و مبارزاتشان در حركاتی تن به تن صورت می‌گیرد… ولی بعدها، بعد از چندین سال، گوجوریو هم جوابگوی نیازهای او نبود. او به دنبال تاثیر ضربات واقعی می‌گشت. تصمیم گرفت كه چند ماه در بالای یك كوه پناه بگیرد تا بتواند روی فرضیه‌های تمامی متدهایی كه تا به حال آموخته بود كار كرده، روشی قابل و كارآمد برای نسل جوان ژاپنی‌های پس از جنگ ارائه دهد. او روی زندگی استادان بزرگ شمشیرزنی مثل میاموتو موساشی و تس‌شو یامااوكا تفحص كرد و یك دوره آموزشی بسیار محدود را برای خود تنظیم كرده در نهایت پس از 18 ماه در حالی كه كاملاً تغییر كرده بود از كوه پائین آمد.
در بازگشت در بین مردم، این استاد آینده تصمیم گرفت نتیجه روش جدیدش را ارائه دهد:
او یك گاو نر را با یك ضربه مشت از پا درآورد، ضربات بسیار زیادی را با تیزی لبه دست نمایش داد، ضربه فنی را به عنوان ضربه نهایی بوكس تای در تایلند قرار داد و شروع به آموزش اساس و پایه‌های سبكی كرد كه بعدها در سالهای 1950 به عنوان كیوكوشین كای معروف گشت.
وی كه قبلاً كنپو، از ورزشهای رزمی كره و جودو كار كرده بود نتوانست با سبك فوناكوشی رابطه برقرار كند. در سال 1940 در پی یك اتفاق، شوتوكان را كنار گذاشت: گروهی كه توسط یوشیتاكا فوناكوشی (پسر جی‌چین) رهبری می‌شد از گروه گوجو-ریو كاری كه توسط استاد سونی شو آموزش داده می‌شد، شكست خورد. برای اویاما نتیجه روشن بود: شاگردی سونی شو و سبك گوجوریو را انتخاب كرد. اویاما دریافت كه آموزشهای فیزیكی ایشان برگرفته از طبیعت است، تفكرشان تحت نفوذ استاد و مبارزاتشان در حركاتی تن به تن صورت می‌گیرد… ولی بعدها، بعد از چندین سال، گوجوریو هم جوابگوی نیازهای او نبود. او به دنبال تاثیر ضربات واقعی می‌گشت. تصمیم گرفت كه چند ماه در بالای یك كوه پناه بگیرد تا بتواند روی فرضیه‌های تمامی متدهایی كه تا به حال آموخته بود كار كرده، روشی قابل و كارآمد برای نسل جوان ژاپنی‌های پس از جنگ ارائه دهد. او روی زندگی استادان بزرگ شمشیرزنی مثل میاموتو موساشی و تس‌شو یامااوكا تفحص كرد و یك دوره آموزشی بسیار محدود را برای خود تنظیم كرده در نهایت پس از 18 ماه در حالی كه كاملاً تغییر كرده بود از كوه پائین آمد.
در بازگشت در بین مردم، این استاد آینده تصمیم گرفت نتیجه روش جدیدش را ارائه دهد:
او یك گاو نر را با یك ضربه مشت از پا درآورد، ضربات بسیار زیادی را با تیزی لبه دست نمایش داد، ضربه فنی را به عنوان ضربه نهایی بوكس تای در تایلند قرار داد و شروع به آموزش اساس و پایه‌های سبكی كرد كه بعدها در سالهای 1950 به عنوان كیوكوشین كای معروف گشت.
وی در سال ۱۹۵۶ بطور رسمی مقدمات اولین باشگاه کیوکوشین کای را در توکیو بنیان نهاد . اویاما در محل تمریناتش واقع در توكیو قهرمانان بزرگ ژاپنی را پرورش داد مثل كاتسوآكی ساتو قهرمان جهان در مسابقات 1975.
بر خلاف ما بقی سبكهای حاضر در توكیو، اویاما شاگردانش را از بین دانشگاهیها انتخاب نمی كرد بلكه از بین جوانانی انتخاب می‌كرد كه می‌خواستند با كاراته زندگی كنند و قهرمان شوند. مثل سامورایی‌های عصر جدید.
نتیجه واضح بود: كیوكوشین عده كثیری را مجذوب خود كرد و در طی بیست سال تلویزیون این سبك را بعنوان یكی از شناخته‌شده‌ترین سبكهای ژاپن معرفی كرد.
سرانجام .وی در سال ۱۹۹۴ در سن ۷۱ سالگی به خاطر بیماری سرطان ریه در گذشت.
یاماگوچی 