در استيل کنوني هنر رزمي کومدو از Jukdo يا چهار قطعه شمشير از چوب بامبو و Hogoo يا محافظ سر و بدن استفاده مي شود.در کومدو، اگر رزمي کاري، ضربه اي دريافت کند، مبارزه را واگذار کرده است. در اين وضعيت، ديدگاه و شرايط روحي فرد، اهميت بسياري دارد.
شعار »هرگز دشمن خود را دست کم نگيريد«شايد در هيچ رشته رزمي ديگري مثل کومدو مهم نباشد. هنر استفاده از شمشير در کشور کره به حدود سه هزار سال پيش برمي گردد که به عصر برنز معروف است.
در سال 1896، و در طول عمر مدرنيزاسيون، هنر استفاده از شمشير به Ghihuck-Gum نيز معروف گشت و از اين سبک رزمي در مدارس آموزش پليس استفاده مي شد. بعد از آن بود که کومدو به عنوان يک هنر رزمي پيشرفته استفاده از شمشير و شيوه اي براي بهتر شدن گسترش يافت و از آنجا که حمايت فلسفه Taoist را به دنبال خود داشت جاي خود را به سرعت در بين مردم باز کرد.
در اوايل قرن بيستم ميلادي، اين هنر رزمي با سلاح هاي سبک همچون شمشير بامبو و زره در کشور ژاپن نيز گسترش يافت.
هر چند امروزه متدهاي پيشرفته تر و البته خطرناکتري در اين رشته رزمي به کار مي روند که مي توان دليل محبوبيت اين سبک را در اوايل 1960، همين مسئله عنوان نمود.
رشته رزمی رپنر 