معرفی رشته هان مودو

هان مودو اصولی از هنرهای رزمی فراگیر و جامع می باشد که شامل مطالعه تکنیکهای مبارزه با دست خالی ، تکنیکهای مبارزه با اسلحه ، مطالعه نیروی «کی» و مطالعه فلسفه هنرهای رزمی است. دکتر « هی یانگ کیم» در سال 1989، بعد از چهل سال تحصیل و تحقیق در مورد اصول هنر رزمی کره ای ، « هان مودو » را بنیان نهاد. وی طی یک سلسله تحقیق درمورد هنرهای رزمی، تکنیکهای و فلسفه های تمامی سبکها را اغلب مربوط به قرن 950 میلادی بودند را جمع آوری نمود و همواره با تکنیکهای جدید و بدیع به صورت یک اصول متعادل و جامع درآورد .

عنوان هنر رزمی کره ای سنتی ثبت و رسمی شد. « هان » به معنای کره (ملت خوش بین ) ، «مو» به معنای هنرهای رزمی و «دو» به معنای روش است که در مجموع « هان مو دو » به معنای « روش هنرهای رزمی کره ای » می باشد . هدف اصلی هان مودو توازن است . بدین معنا که هنررزمی بین موارد ذکر شده زیر توازن برقرار می کند :
1- تکنیکهای مبارزه با دست خالی
2- تکنیکهایی که به کمک قدرت فیزیکی و نیروی « کی » انجام می شود
3- آموزش جسمانی و فلسفی ، ذهنی و روحی
4- تکنیکهای مربوط به سمت راست و چپ بدن
5- فلسفه و تکنیکهای سنتی و مدرن
اصول هان مودو به چهار قسمت اصلی تقسیم می شود .
1- یوکوان سول (Yuh Kwon Sul ) – مبارزه با دست خالی
2- موکی سول (Mu ki sul )- مطالعه تکنیکهای مبارزه با اسلحه
3- سان دو سول (sun do sul ) –مطالعه نیروی «کی»
4- هان چول هاک ( Han Chul Hak ) مطالعه فلسفه «هان »

یوکوان سول Yuh Kwon Sul - مبارزه با دست خالی : یوکوان سول بزرگترین قسمت از تقسیمات هان مودو است که شامل : لگد زدن ، ضربه زدن پیچش مفاصل ،پرتاب، هان مودو هوشین سول (دفاع شخصی ) هیانگ( فرم ) و داریان ( مبارزه آزاد ) است .
هنر جویانی که تکنیکهای هوشین سول ( دفاع شخصی) را فرا می گیرند در خواهند یافت که تکنیکهایی را که آنها در سطح مبتدی فرا می گیرند در واقع پایه و اساس تمام تکنیکهایی خواهد بود که در طی پیشرفت خود دراین سیستم فرا خواهند گرفت . هیانگ ( فرم ) تقویت کننده تکنیکهای دفاع شخصی می باشد . هیانگ ( فرم) که بهمعنای فردیت در هنرهای رزمی میباشد اساس کار تکنیکهای هوشین سول ( دفاع شخصی ) است .
هیانگ ( فرم ) به هنرجویان این اجازه را می دهد که تکنیکهای را بدون همرزم و به تنهایی اجرا کنند .
دارایان به معنای مبارزه آزاد است ، سیستمی که سلاحهای هنرهای رزمی آشنا می شوند .
هنرجویان دوره آموزش با سلاحهای تهاجمی از قبیل : چوب، شمشیر را طی کرده و سپس استفاده از سلاحهای دفاعی مانند: طناب ، عصا، بادبزن را فرا می گیرند
هنرجویان هنگام مبارزه از تکنیکهای لگد زدن ، حمله ، پرتاب ، نگه داشتن ، خفه کردن استفاده می کنند . آنها این تکنیکها را در یک محط کاملاً سالم و مهیج فرا گرفته اند .