جي گورو كانو در سال 1882 يكي از هنرجويان سبك جو-جوتسو تصميم گرفت تا سبكي از خود پديد آورد: اين هنرجو جي گورو كانو ناميده مي‌شد و 22 سال داشت او تصميم داشت سبك جديدي بسازد كه بتواند در سازندگي نسل جوان جامعه نقش به سزايي داشته باشد
پس در بين فهرست حركات و تكنيك‌هاي جو- جوتسو آنهايي را كه به نظرش مي‌رسيد براي جوانان موثر است جدا كرد و بقيه را كه به نظر خطرناك مي‌آمدند از فهرست كاري هنرجويان رزمي حذف كرد. اين روش در آغاز با سختي‌هايي مواجه شد زيرا كه اساتيد جو-جوتسو در آن دوره ديد خوبي نسبت به اين قضيه نداشتند و ديگر اين كه يك مشكل ديگر هم در كار بود و آن اين كه كانو متد خود را جودو نام نهاد و نه جو-جوتسو در حاليكه او اصلاً يك استاد نبود و هيچ يك از آنهايي كه جو-جوتسو را به او آموخته بودند ديپلم آموزش به او نداده بودند چون در آن زمان داشتن يك ديپلم (قبلاً لازم بود) براي باز كردن يك محل تمرين ضروري بود.و اگر خطايي صورت مي‌گرفت مدارس منظم شاگردان را براي شكستن آلونك خائن تحريك مي‌كردند. كانو كه به اين سنت‌ها آشنا بود تصميم گرفت چاره‌اي پيدا كرده كه اين سنت را علاج كند. براي همين بهترين مبارزان جو-جوتسو آن دوره را جمع كرد مثل: شيرو سيگو كه به درستي اين طرز فكر و عملكرد كانو ايمان داشت و او پذيرفت كه با تكنيك‌هاي جو-جوتسو از كودوكان (باشگاه كانو) حمايت و دفاع كند. او همه مبارزان را به مبارزه طلبيد و پيروز و برتر بر تمامي جو-جوتسوكاران عالي رتبه غالب شد و آنها را در كودوكان گرد هم جمع كرد. با گذشت زمان جودو به صورت سبكي مستقل درآمد و روز به روز به موفقيتش افزوده شد تا آنجا كه سبك سنتي ژاپن يعني جو-جوتسو رو به زوال و خاموشي نهاد. در سالهاي 1930-1920 كودوكان در توكيو (كه به صورت مركز جهاني جودو درآمده بود) انجمني از اساتيد عالي رتبه تشكيل داد كه اصول و فنون اساسي توسط كانو توضيح داده شد: كاربرد نيروي مخالف، كاربرد منطقي انرژي،همياري و شكوفايي طبيعي و… بين اين اساتيد شخصي بود به نام يوشياكي يا‌ماشيتا (1935-1865) كه در 14 اوت سال 1884 وارد كودوكان شده و در سال 1887 به عنوان شخصي سرشناس در كودوكان شناخته شد و در 1888 به عنوان استاد جودو در آكادمي ناوال معرفي و در سال 1935 نائل به دريافت دان 10 شد. يكي ديگر از استادان بزرگ كيوزو مي‌فونه نام داشت وي كه متولد 1883 بود در سال 1903 وارد كودوكان شد در آن دوره پدر تعميدي شدن از واجبات بود و اين طور حكايت مي‌كنند كه مي‌فونه براي آن كه وارد انستيتوي كانو شود جلوي در خانه استاد ساكوجيرو يوكوياما چادر زد.كمي بعد از آن كه پذيرش گرفت و توانست وارد شود بخاطر كيفيت تكنيك و مبارزاتش معروف شد. بعدها وقتي كمربند مشكي دان 1 را دريافت كرد هيچ يك از مبارزاتش را به حريف واگذار نكرد حتي به هنرجويان قديمي انستيتو غلبه كرد تا جايي كه او را مرد شكست ناپذير انستيتو ناميدند. در 1912 و در سن 29 سالگي دان 6 را گرفت و مربي تمام وقت شد و 62 ساله بود كه دان 10 را دريافت كرد. مي‌فونه با پايه‌گذاري تكنيك‌هاي جديد و تفسير روشهاي علمي و اساس فعاليت‌هاي جودو كودوكان تحولي در اين سبك ايجاد كرد. جوانان قهرمان آن دوره آرزو داشتند دوره آموزشي را با او بگذرانند تا بتوانند مقاومت و تكنيك‌هاي او را از نزديك حس كنند و بفهمند. از بين شاگردان بي‌شمارش، بدون شك از همه معروفتر آنتون جي سي هلندي و نه يك ژاپني است كه در سال 1961 مقام قهرماني جودوي جهان را بدست آورد. پس از پيروزي جي سينك بود كه مي‌فونه گفت: اين خيلي طبيعي است؛ او خيلي سخت‌تر از ديگران تمرين و تلاش كرده است.
معرفی آکادمی 